Όπως σε όλα τα μέρη της Ελλάδας έτσι και στο χωριό μας, σαν σήμερα, τα παιδιά του χωριού από πολύ πρωί έφερναν γύρω από σπίτι σε σπίτι για να πούνε τα κάλαντα. Αυτό ήταν ένα πατροπαράδοτο έθιμο το οποίο διατηρείται μέχρι σήμερα. Στο χωριό μας βέβαια δεν υπάρχουν πλέον μικρά παιδιά και δεν θα ακουσθούν σήμερα οι χαρούμενες παιδικές φωνές. Θα τα ακούσουμε εμείς που ζούμε στις πόλεις ή σε χωριά που υπάρχουν ακόμη μικρά παιδιά.
Την παραμονή λοιπόν των Χριστουγέννων, οι γυναίκες σε κάθε σπίτι έφτιαχναν ψωμιά και κουλουράκια τα οποία τα μοιράζανε στα παιδιά που λέγανε τα κάλαντα.
Τα κάλαντα όμως δεν είναι ίδια σε όλα τα μέρη της Ελλάδος. Κάθε περιοχή έχει τους δικούς της στίχους αλλά και τη δική της ντοπιολαλιά.
Στο χωριό μας, το οποίο ήταν βλαχόφωνο, τα κάλαντα τα λέγανε στη βλάχικη διάλεκτο. Εγώ προσωπικά, παρότι κατάγομαι από το Ηλιοχώρι, δεν έμαθα ποτέ τα βλάχικα και δεν γνωρίζω τα βλάχικα χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Χάρηκα όμως ιδιαίτερα όταν τα βρήκα στο You Tube και μάλιστα με μετάφραση.
Επειδή λοιπόν τα κάλαντα αυτά αποτελούν μέρος της παράδοσής μας, καλό θα είναι να τα ακούσουμε σήμερα που είναι παραμονή Χριστουγέννων.
Κόλιντι μέλιντι
ντέ νι κουλάκλου τέτω
κα βα τσ τάλιου κουκότλου
βα σ λου μπάγκου του τρέι ταψίι
βα σ λου μάκου λα Στα-Μαρίε
Μετάφραση:
Κόλιντι μέλιντι
δώσε την κουλούρα θεία
γιατί θα σου σφάξω τον κόκορα
θα τον βάλω σε τρία ταψιά
και θα τον φάω της Παναγιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου